مسئله بنیادی اجتماع، فقط گفتگوکردن باهم نیست، بلکه « جستجوکردن شیوه های ِهمزیستی درشادی باهمست » واین را درفرهنگ ایران، « همپرسی » مینامند
برچسب: فرهنگ
فرهنگ ایران، ازهمان آغازپیدایشش، سکولاربوده است.
فرهنگ ایران، براصل « رستگاری زندگی انسان (بدون هیچ تبعیضی ) درگیتی، از آزاروازقهروتهدید ودرُشتی وستم » بنا شده است ، نه براصل « رستگاری روح ، ازگناه درآخرت » . حکومت ، فقط نقش رستگارکردن جان مردمان را دراین گیتی، ازقهروتهدید ودرشتی وستم دارد
معانی «سـبز» درفرهنگ ایران چیست؟ 1 – سبز، رفاه وفراوانی درگیتیست 2 – سبز، عشق ومهراست ( نیازی) 3 – سبز، جنباننده وانگیزنده منش انسانست 4 – سبز، گزند ناپذیری جان درگیتی است( قداست جان) 5 – سبز، واقعیت یابی شادی در زندگی درگیتیست 6 – سبز،پیدایش گوهرخدا درگیتیست 7 – تخمی که جهان ازآن میروید، سبزنام دارد . سبز، مخفف ساپیزه است که اصل جهانست(اساطیرایران، رحیم عفیفی)
درفرهنگ ایران، زرتشتی ومسلمان ویهودی ومسیحی وبهائی وبودائی وکافرومشرک وملحد ومرتد… وکردو آذری وبلوچی وترک وارمنی وهندی وعرب….همه فرزندان سیمرغ وهمگوهرباسیمرغ، خدای ایرانند. سیمرغ، خوشه ایست که تخمهایش، آتش جان هرانسانیست وهمه درحقوق باهم برابرند .وهمه باهم، سیمرغند
همه « روزها » درایران، هنوز نیزنام « رام، زنخدای زمان وزندگی وموسیقی ورقص» رادارند. نام روزهای هفته : « شنبه، یک، دو،سه،چهار،پنج شنبه وآدینه »میباشند، وهمه اینها، نام زنخدای ِجشن درزندگی ودرزمان، رام » هستند. «شنبه» که « شن+ به » باشد، به معنای « نای ِبه» است، که « وای به= اندروای= رام» میباشد، وزرتشتیها، اورا نرینه ساخته اند، چون این خدا دراصلش مانند سایرخدایان ایران، جفت گوهراست. وآدینه را ایرانیان»،با « زهره= و ِنوس» اینهمانی میدادند ( شعرسعدسلمان) . این زنخدای ِرقص وشعروموسیقی است که زندگی درزمان را ،جشن میسازد
باززائی فرهنگ ایران، با نفی «زرتشت»آغازمیشود،که نخستین گام را درنابودی ِفرهنگِ ایران و« بی اصالت ساختن خردانسانی» برداشت
روزششم ماه فروردین، روز زنخدا « خرداد» است که پیکریابی «آرمان ِسعادت وخوشزیستی درگیتی وامید» میباشد، و« نوروز بزرگ» خوانده میشود. دراین روز، بهمن ( هوشنگ= خردبنیاد ونوآوروشادوقانونگذارانسانی)پدیدارشد. این روز روزیست که جم، نخستین انسان ایرانی،جهان را بی بیم وبی رزم کرد. روزیست که فریدون، اندیشه داد را درسراسرجهان،واقعیت بخشید، ، وروزیست که سام نریمان که خدای ایران، سیمرغ ،خدای مهر را شناخت، ازسردرجهان به خدائی خواهدنشست، وزرتشتیها، این روز را زادروز زرتشت ساخته اند که هیچکس نمیداند درکجا وکی زاده شده است
ماهی سرخ. ماهی ، درفرهنگ ایران، نخستین شکلیست که آتش خدا(سیمرغ) به خود، میگرفته است. یک نام ماهی، سمک است که « سه+مک» به معنای سه نی=سئنا =سیمرغ هست. نام دیگرماهی درتحفه حکیم موءمن، سینا یا سیمرغست. درسانسکریت نیزنخستین شکل یابی خدا(افتار=اوتار)، ماهی(مت سیا) است.
سرخ وقرمز، رنگ مادینه و نماد سیمرغست
خدا(سیمرغ) درفرهنگ ایران
مجموعه یا خوشهِ به هم پیوسته حقایقست
حقیقتِ نهفته درهمه انسانها، وقتی باهم زندگی ِشاد را بجویند، خوشهِ خدا یا خوشهِ حقیقت میشوند
سه تا یکتای ِفرهنگ ایران
بهـرام + سیمـرغ(ارتا) + رام
اصل تحول.اصل مهر.اصل شادی
فـرهـنگ اصیل ایـران
زیـر
خاکـروبه تـئـولـوژی زرتـشـتی
مـدفـونـست
خدا درفرهنگ ایران، مجموعه یا خوشه همه حقایق است که درگوهر همه انسانها هست.« حـق » ، معرب واژه « هاگ=آگ=آک » است، که به معنای « تخم وآتش» است. واژه « آقـا» نیز درست، همین واژه است. انسان را« حقیقت» خطاب میکنند
فرهنگ ایران
متضادباشریعت اسلامست
فرهنگ، به معنای آنست که هرانسانی، مستقیم ازخدا،آبیاری میشود،و بینش ازتخم هستی اومیروید
فرهنگ زنخدائی ایران، براین پایه قراردارد که « زندگی درزمان» جشن است، ونیازبه جُستن جشن درآخرت نیست. امروزه درغرب، این را سکولاریته ( زندگی ِزمانی) مینامند. رام، خدای زندگی وزمان(پیشوند زم ، نام اوست) خودش، تحول به زمین ( پیشوند زم ) می یابد. به عبارت دیگر، خودش با رقص وآوازو موسیقی، زندگی درزمان میگردد
فرهنگ ، وارونه آنچه در اذهان، جا انداخته شده، مجموعه آت وآشغال هاوتباهکاریها ودژمنشیها و نابکاریها و رذالتهای آمیخته بانیکی ها، که درتاریخ مانده ، نیست. این یک تعریفِ بسیاراحمقانه ای درآمریکا بود که برخی، بنام علوم انسانی ، رایج ساختند . « فرهنگ » درایران ، به « اتصال مستقیم گوهرانسان به جانمایه وجوهرجهان هستی» شمرده میشده است که درآمیزش با آن، بینش حقیقت، مستقیما از هرفردانسانی میروئیده است