در ضعف حافظه تاریخی ما ایرانیان تاکنون فراوان گفته و نوشته اند اما من گمان نمی کردم که این ضعف حافظه تا بدان حد بالا رفته باشد که در روزجهانی زن و درمیان صدها بیانیه و اعلامیه ای که از جانب فعالان جنبش زنان و احزاب و گروههای سیاسی ، به مناسبت روزجهانی زن صادر گردید یادی نشود از نخستین منادی آزادی زن ایرانی و نخستین بانوئی که برعلیه حجاب و ظلم وستم و بی عدالتی در ایران قیام کرد .
روز 25 بهمن ماه، زنگ سرنگونی خامنه ای به صدا در خواهد آمد
در یک کلام مشروعیت رژیم جمهوری اسلامی در میان مردم ایران به صفر رسیده است و بجز جیره خواران و نیروهای سرکوبگر و خانواده های آنان و دزدان و غارتگران که منافع اقتصادی و سیاسی شان با این رژیم گره خورده است بندرت دیده می شود هنوز کسی بخاطر عقاید مذهبی خود هوادار این رژیم فاسد و ضد بشر باشد
هرگونه طبقه بندی زمانی برای خط جهل و جنایتی که از 31 سال پیش بر میهن ما حاکم گردیده است اگر از روی ریاکاری ودروغ نباشد در اثر جهل و نادانی است چرا که کیست که نداند توطئه گری و تصفیه های درونی و کشتارمخالفان و ایجاد رعب و وحشت از ویژگی حکومت های فاشیستی و ایدئولوژیک است که ازلحظه تولد تا لحظه مرگ ، این ویژگی مدام در حال زایش و تکثیر است .
در مطبوعات و رسانه های جمهوری اسلامی ، از او با نام و عناوین : از یاران نزدیک امام ، مبارز وانقلابی سالهای پیش از انقلاب ! زندانی سیاسی دوران شاه ! مورّخ انقلاب اسلامی ! رئیس مرکزاسناد انقلاب اسلامی ، نویسنده کتاب نهضت امام خمینی ، رئیس بنیاد تاریخ پژوهی ایران معاصر، حجت الاسلام دکتر سید حمید روحانی ، و غیره وغیره یاد می شود !
و این همان خوابی است که بیت رهبری ولایت فقیه برای مردم ایران و خیزش سبز آنان دیده است تا در فردای 22 بهمن ، پیروزی لشکر اسلام را برکفار و دشمنان اسلام ، دربوق های دروغ پرداز خود بدمد و عوام جاهل را بزیر پرچم پاره پاره ی ولایت فقیه فرا خواند !!
درزندگی ملت ها ، لحظات حساس و تاریخی وجود دارد که اگر این لحظات درست ارزیابی نگردند و در پاسخ دهی به ضرورت های این لحظات غفلت شود ، چه بسا که همین غفلت می تواند نتایج فاجعه باری را برای ملتی به ارمغان آورد که حتی نسل های آینده نیز می بایستی تا سالیان دراز، تاوان غفلت پدران خود را بپردازند ، کما اینکه سرنوشت تیره و تاری که برای نسل های پس از انقلاب 22 بهمن ماه 57 رقم زده شد ، نتیجه ی غفلت نسلی بود که اینک گرد پیری بر رخساره اش نشسته است و بسیاری ازآنان برغفلت خویش در شکل گیری حکومت خون وجنون اسلامی معترف اند ، نسل پیری که درایام جوانی ، آنقدر درآرمانهای دینی و غیر دینی خود غوطه ورگردیده بود که تولد و رشد هیولای آدمی خوارحکومت شریعت مداران اسلامی را ندید و یا دید و آنرا زود گذر ارزیابی نمود و یا به امیدی واهی دل در گرو اتحاد با این هیولای وحشی بست ! وتاریخ اینک یکبار دیگر، لحظه ی سرنوشت سازدیگری را در مقابل مردم ایران و نسل جوان این کشور قرار داده است ، تا این بار پاسخ ملت ایران و نسل جوان این کشور که برای آزادی وعدالت و زندگانی بی تبعیض ، در مقابل غداترین وکثیف ترین حکومت روی زمین قد برافراشته است ، به این لحظه تاریخی چه باشد ؟