روحانیت ایران را عقب نگهداشت، بخش اول
رضا حسین بر
انها خدا را بصورتی تعریف و تفسیر میکردند که خود میخواستند. از اسلام تشیع را در اوردند که مجبور به اطاعت از قوانین اسلام عرفی نباشند. امام زمان را در شکل و فرم جدیدی اختراع کردند که هر طور خود میخواهند آنرا تصویر کنند. از آنجا که وظیفه آموزش و تعلیم و تربیت تمامیت جامعه را بعهده داشتند، علمای سنی و مخالف را بکلی ریشه کن کردند تا هرچه دلشان میخواهد بگویند، بنویسند و تبلیغ کنند. کتاب هایی را که قبلا در ایران رایج بود، ضاله خوانده از بین بردند و کتابهای حافظ و مولوی را نجس مینامیدند و انها را با دست کش دست میزدند ؛ و از نو، شروع بنوشتن کتابهایی کردند که بطور کلی و کامل جعلی و ساختگی بود. عقب ماندگی ایران را باید در همین کتابهای تازه آخوند مجلسی و دیگران پیدا کرد.