گذاردن غایت و تلاش برای رسیدن به آن، دوپیایند جداناپذیرازهم دارد. ازیکسو، غایت، خودش نا آگاهانه « مقدس ساخته میشود » و ازسوی دیگر، همه چیزها جزخودش، « وسیله رسیدن به آن»، وطبعا « بی قداست ساخته میشوند ». بدینسان « ارج » ازهمه چیزها، غصب وچپاول میگردد و پس ازاین غصب ارج ازهمه چیزها، میتوان آنهارا به آسانی قربانی کرد. خیلی ها می انگارند که « قداست » یک مقوله « دینی » است و نمیدانند که هرکجا غایتی گذارده شد، نا آگاهانه، مقدس ساخته میشود و ارج ازهمه چیزهارا غصب میکند و قربانی کردن هرچیزی را صواب ونیک میشمارد. هنگامیگه رسیدن به قدرت، غایت یک فرد، یا یک گروه و جامعه و طبقه وحزب و بالاخره یک دین شد، این فاجعه درتاریخ روی میدهد ورویداده است. آنچه تهی ازقداست هست ، میتوان بدون دغدغه خاطر، برای رسیدن به غایت مقدس خود، قربانی کرد وارج ازهرچیزی را ازآن غصب کرد. غصب وچپاول ارج انسانها وچیزها ، نه تنها ضروریست بلکه کاری مقدس و والامیشود.
Categories