انسان، وجودیست که در خود نمیگنجد. انسان وجودیست که ازخود لبریزمیشود. از خود، میدرخشد. از خود، پیشرفت میکند. از خود، میگسترد. او همیشه بیش از خودی میشود که بوده است. او، آینده میشود، آینده خود را میآفریند. او بیش از فکریست که داشته است و دارد. او هیچگاه « درخود نمی ماند ». او وجودیست افزاینده، افزونخواه. انسان را نمیتوان در چیزی وظرفی وقفسی وجائی، گنجانید. اورا نمیتوان در آموزه ای، مکتبی، عقیده ای، مذهبی و ایمانی گنجانید. او خود را درفراسویش، در ملت و در حکومت و در حقوق و در اقتصاد و در اخلاق و در بینش، میگسترد و در این خودگستریست، که به شادی و خوشی میرسد.
Categories