فـرهـنگ اصیل ایـران
زیـر
خاکـروبه تـئـولـوژی زرتـشـتی
مـدفـونـست
برچسب: چاشنی ها
تا ما با یک مکتب فلسفی یا یک تئوری علمی، « رابطه فکرِی» داریم، آن مکتب، فلسفی است وآن تئوری، علمیست، ولی وقتی ما «رابطه ایمانی واعتقادی» با همان مکتب فلسفی یا تئوری علمی داریم ، آن مکتب، دیگر،فلسفی نیست و آن تئوری، دیگر، علمی نیست، بلکه هردو، تحول به ایدئولوژی یافته اند
درآئین زرتشتی، راستی(حقیقت) از« روشنی بیکران اهورامزدا» پیدایش می یابد، یعنی آنچه اهورامزدا به زرتشت میگوید، راستی( حقیقت) است. این همان راه تنگ ِراست و منحصربفرد است که حقیقت دیگر را نمی پذیرد .درفرهنگ ایران، راستی یا حقیقت، پیدایش آتش جان ( ارتا= تخم سیمرغ) هرانسانی، ازحواس وخرد خودش هست. ارتا، خوشه تخمهای متنوعست وهیچکدام، تکرار دیگری نیست. درفرهنگ ایران، پیدایش حقایق گوناگون ازانسانهاست که باهم یک خوشه خدا میشوند
زندگی زمانی یا سکولار، زندگی معنویست
آتش جان که ارتا یاخدا باشد، درآتشکده تن هست. به عبارت دیگر، خدایا آتش جان که « معنا » هست درآنچه جسمانیست خانه دارد. زندگی زمانی یا سکولار، سرچشمه معنویاتست که باید آنرا کاوید ویافت
چراچهارشنبه سوری ، زنده باقی مانده است ؟ پنج روز پایان سال ، جزوماهها نبودند. روزسوّمش را ایرانیان ، روزپیروز، یا سیمرغ مینمایدند . سیمرغ ، آذرفروز ، یعنی مبدع و نوآور و بنیاد گذار حق درهمه انسانهاست . وروزچهارمش را، ایرانیان ، روزرام مینمامیدند که ، زنخدای زندگی و زمان و موسیقی ورقص وشناختست .ازاین رو، روزسور بود، چون زندگی درزمان درگیتی ، غایت خود را می یافت. از آتشی که سیمرغ میافروخت،جهان زندگی وشادی درزندگی درگیتی، پیدایش می یافت
خدا درفرهنگ ایران، مجموعه یا خوشه همه حقایق است که درگوهر همه انسانها هست.« حـق » ، معرب واژه « هاگ=آگ=آک » است، که به معنای « تخم وآتش» است. واژه « آقـا» نیز درست، همین واژه است. انسان را« حقیقت» خطاب میکنند
درفرهنگ ایران، خدا، ترساننده نیست ورسولی هم ندارد که به او امرکند:« برخیزومردمان رابترسان »، چرا ؟چون حقیقت ( حق= هاگ= آگ) درگوهرخودِ هرانسانی هست. این حقیقت، دراثرترس وقهر، ازگشایش وگسترش باز داشته میشود، وانسان، درگوهرش،« دروغ »میشود . بدینسان، الله، سرچشمه دروغساختن همه مردمان میشود. درفرهنگ ایران، حقیقت ، در قرآن و تورات و انجیل وگاتا نیست ، بلکه درخود هرانسانیست که باید امکان پیدایش بیابد
فرهنگ ایران
متضادباشریعت اسلامست
فرهنگ، به معنای آنست که هرانسانی، مستقیم ازخدا،آبیاری میشود،و بینش ازتخم هستی اومیروید
جداکردن حکومت ازدین، و رفع تبعیضات، فقط بیان منفی سکولاریته است. بیان ِمثبت سکولاریته، آنست که زندگی همه انسانها درگیتی، گرفتن جشن باهمست. درسکولاریته، «جان انسان وتراوش خرد،ازآن، که سامانده زندگی وشادیست»، بر« ایمان»، اولویت دارد
فرهنگ زنخدائی ایران، براین پایه قراردارد که « زندگی درزمان» جشن است، ونیازبه جُستن جشن درآخرت نیست. امروزه درغرب، این را سکولاریته ( زندگی ِزمانی) مینامند. رام، خدای زندگی وزمان(پیشوند زم ، نام اوست) خودش، تحول به زمین ( پیشوند زم ) می یابد. به عبارت دیگر، خودش با رقص وآوازو موسیقی، زندگی درزمان میگردد
ایران،درجشن هایش،« هست» .همه جشن ها باهم درایران، موجودیت فرهنگی وسیاسی و اجتماعی وحقوقی ایران را معین میسازند. این جشن ها،هیچ ربطی به دیانت زرتشتی ندارند. جشن ها، بنیاد ازبین بردن تبعیض طبقاتی و قومی وجنسی ومذهبی، وبرترین اصل اجتماعسازبوده اند، نه مذهب. جشن ها، واقعیت یابی گوهرخدای ایران، دراجتماع و اقتصاد وحکومت واخلاق بوده است، چون نامش ، «جشن ساز»میباشد. « بهمن »، که خرد نگهبان جامعه درطبیعت هرانسانی است، سرچشمه بزم وجشن است . خرد انسانی، باید درجشن زندگی برای همه بیندیشد. نفی جشن های ایران، نفی ِخردِ جشن سازانسانی ، ونفی غایت نهائی زندگی درگیتی ازاجتماع وحکومت است، که امروزه بنام سکولاریسم برایش عربده میکشند، ولی بادست خود نیز، نفهمیده، ریشه آنرا میکنند
( http://www.jamali.info/chashniha )
دموکراسی، برپایه « اکثریت فکری مردمان» بنا میشود، نه برپایه« اکثریت ایمانی ِموءمنان به یک دین یا به یک ایدئولوژی» . انسان، دردموکراسی، به عنوان « اصل اندیشنده» پذیرفته میشود، نه به عنوان « موءمن» . چون انسان، دراندیشیدن ، میتواندتغییراندیشه بدهد و درهمپرسی( دیالوگ) با دیگران، باهم حقیقت را بجویند، ولی انسان درایمان، نمیتواند بآسانی دست ازایمان بکشد
( http://www.jamali.info/chashniha )
فرهنگ ، وارونه آنچه در اذهان، جا انداخته شده، مجموعه آت وآشغال هاوتباهکاریها ودژمنشیها و نابکاریها و رذالتهای آمیخته بانیکی ها، که درتاریخ مانده ، نیست. این یک تعریفِ بسیاراحمقانه ای درآمریکا بود که برخی، بنام علوم انسانی ، رایج ساختند . « فرهنگ » درایران ، به « اتصال مستقیم گوهرانسان به جانمایه وجوهرجهان هستی» شمرده میشده است که درآمیزش با آن، بینش حقیقت، مستقیما از هرفردانسانی میروئیده است
مراجعه نکردن به خـرد انسانها، برای یافتن حل مشکلات سیاسی واجتماعی واقتصادی وحقوقی، نه تنها سلبِ حق ازآنهاست ، بلکه « نفی ِانسان بودن آنها» نیز هست
روشنفکران ِغیردینی ، که رهبران فکری ِسکولارجامعه هستند، دربرابررهبران دینی( چه سنتی و چه نوگرای آن) ، ضعف ونالیاقتی وناشایستگی خود را در«انقلاب ضدمشروطه » سی ویکسال پیش، ثابت نمودند، واعتبارومرجعیت خود را به کلی نزدمردم ایران،ازدست دادند. بدینسان روشن شد که روشنفکران غیردینی، ریشه درخردمستقل وآزاد و درفرهنگ اصیل ایران ندارند. اینست که اکنون ملت، پشت به هردوگونه رهبری کرده است ، وبی این دورهبر، میخواهد باخردجمعی، برغم اشتباهاتی که پیش میآید، سرنوشت خود را بسازد، واین نشان بلوغ ملت است