” آنکه میخواهد بُت نپرستد ، نباید بُت هارا بشکند، بلکه نباید بپرسـتد ”
منوچهرجمالی، نعش هاسنگین هستند
برچسب: جمالی
ما، بنا بررسوب تصاویر اسلامی ومسیحی ویهودی درذهنمان، می انگاریم که خدا، فراسوی خود،خلق میکند.ولی، درفرهنگ ایران، خدا، «میشود»، وتحول می یابد و«اصل متامورفوز»است، نه خالق. خودش، گیتی وزمان وانسان«میشود». خودش، سکولار=زمانی هست. زندگی درزمان ،گوهرخدائی دارد،و برترین ارزش است و نیازبه ایمان آوردن به خدائی نیست، چون همه ازگوهرخود خدا هستند
درفرهنگ ایران، زرتشتی ومسلمان ویهودی ومسیحی وبهائی وبودائی وکافرومشرک وملحد ومرتد… وکردو آذری وبلوچی وترک وارمنی وهندی وعرب….همه فرزندان سیمرغ وهمگوهرباسیمرغ، خدای ایرانند. سیمرغ، خوشه ایست که تخمهایش، آتش جان هرانسانیست وهمه درحقوق باهم برابرند .وهمه باهم، سیمرغند
دین ، پیش ازساسانیان درایران، سکولار(زمانی) بوده است. خدایان ایران،خدایان زمان بوده اند. خودِ خدایان،« زندگی درزمان میشده اند». زندگی درزمان، برترین ارزش میشده است. باچیرگی آموزه زرتشت،وخدایان نوری درمسیحیت واسلام،ادیان ِضدسکولار،بوجود آمده اند که زندگی فراسوی زمان را برترین ارزش میسازند
آمـوزه زرتشـت وتئـولوژی زرتشـتی،
نه تـنها غـیـرازفـرهـنگ ایران است،
بـلکه بـرضـدفـرهـنگ ایـرانست
اسلام، برای غالب ماندن، نه تنها «هرجنایتی » راجایزمیداند، بلکه آن را «کاری مقدس» میسازد
منوچهرجمالی
اندیشه های روز به روز
(6)
درفرهنگ ایران ،
انسان ِ نیرومند، درجهان پیدایش می یابد
ولی زرتشت ،
« انسان ِناتوان وفرومانده » را آفرید ،
و انسان نیرومند را دراجتماع ، نابودساخت
تا گزندی را که زرتشت به فرهنگ ایران زده است ، ازروان واندیشه ایرانی ، زدوده نشود ، سرشاری ونیرومندی اش، پدیدار نخواهد شد ، و با این نیرومندی وسرشاری وغنای وجودی هست که میتواند درجهان ازنو دراستقلالش ، برپا خیزد . دست وپای خرد ایرانیان را زرتشت ، با زنجیرهای گران بسته وازجنبش انداخته است و بی رهائی از زرتشت ، باززائی ورنسانس فرهنگی ایران ، غیرممکن میباشد .
مــن ، به معنای کسیست که میاندیشد
پس چـرا نباید« مـنـی» کـرد؟
چون با اندیشیدن ، انسان ازخداسرمی پیچد
با اندیشیدن ،انسان،منی میکند
وبی اندیشیدن، دیگرانسان(من=اندیشنده) نیست
همه « روزها » درایران، هنوز نیزنام « رام، زنخدای زمان وزندگی وموسیقی ورقص» رادارند. نام روزهای هفته : « شنبه، یک، دو،سه،چهار،پنج شنبه وآدینه »میباشند، وهمه اینها، نام زنخدای ِجشن درزندگی ودرزمان، رام » هستند. «شنبه» که « شن+ به » باشد، به معنای « نای ِبه» است، که « وای به= اندروای= رام» میباشد، وزرتشتیها، اورا نرینه ساخته اند، چون این خدا دراصلش مانند سایرخدایان ایران، جفت گوهراست. وآدینه را ایرانیان»،با « زهره= و ِنوس» اینهمانی میدادند ( شعرسعدسلمان) . این زنخدای ِرقص وشعروموسیقی است که زندگی درزمان را ،جشن میسازد
منوچهرجمالی
اندیشه های روز به روز
(5)
چرا حقیقت ، آب روان است ؟
ای کوزه گرصورت ، مفروش مرا کوزه
کوزه چه کند آنکس ، کو« جوی روان » دارد
اینکه فلسفه ، بیان « تجربیات مایه ای انسان درمفاهیم » است ، خرافه ایست سازنده ، که بنیاد فلسفه را گذاشت . با این خرافه ، تفکرفلسفی ، بنیاد نهاده شد . ولی « واقعیت فلسفه » ، غیرازاین آرمان فلسفه است . فلسفه ای که بتواند همه تجربیات مایه ای انسان را به مفاهیم تبدیل کند ، فلسفه ایست مُرده که میافسرد. فلسفه زنده ، ترجمهِ تحربیات بنیادی انسان ، به « مفاهیم خشک وخالی وانتزاعی » نیست ، بلکه « جنبش نوسانی و آویخته میان نقش و اندیشه ، یا صورت ومعنا » هست . تفکرزنده فلسفی ، جنبش ازنقش به مفهوم ، و ازمفهوم به نقش است ، نه « فروماندگی وانجماد درمفاهیم انتزاعی » ، و پشت کردن به « نقش وصورت » .
چرا زرتشتیها، زادروز زرتشت را جانشین جشن زنخدا خرداد( روزششم فروردین) ساختند؟ زنخداخرداد وجفتش امرداد، پیکریابی ایده آل خوشزیستی ودیرزیستی درگیتی بودند، ودرست زرتشت برضد این سکولاریسم برخاسته بود ، وبهشت ودوزخی، فراسوی جهان خلق کرده بود. خرداد وامرداد، خدایان جفت بودند که درکام ( دهان وزبان ومزه)و دراشکم ( اش+کام ) هرانسانی پیکرمی یافتند، وجانمایه جهان هستی را نقد ( نه نسیه ) میمزیدند و افروزنده آتش زندگی درشکم (معده واندام گوارش) بودند
باززائی فرهنگ ایران، با نفی «زرتشت»آغازمیشود،که نخستین گام را درنابودی ِفرهنگِ ایران و« بی اصالت ساختن خردانسانی» برداشت
منوچهرجمالی
اندیشه های روز به روز
(4)
حقیقت ، خورشیدیست که
از گوهر ِ خود انسان زاده میشود
انسان، نمیتواند دروغ بگوید
وفقط با ترس ازقهر است که دروغ میگوید
امروزه همه ، دعوی روشنفکری وروشنگری دارند ،یا به سخنی بهتر، خود را روشنفکر میدانند و این افکار روشن ، آنها را به روشنگری میراند . روشنی ، باید روشن بکند . البته ایرانیان ، فرهنگی برضد روشنگران داشتند ، چون « روشنی ِروشنگران » ، همیشه « تیغ برّنده و تیز» بود که کفررا ازایمان ، و موءمن را ازکافر، ودروند را ازاشون ، و خودی را ازناخودی ، و حقیقت را ازباطل ، و تاریکی را ازخودش که روشنی باشد ، می برید ، و ایرانیان، بیشتر ازهمین برّندگی وتیزی و سختدلی این روشنی ، میترسیدند، و حقیقت را نیز درخارج خود ، ودرخارج سایرانسانها نمی جستند ، بلکه حقیقت را ، موجود درگوهرخود انسانها میدانستند ، که ازانسان ، زائیده میشود . به عبارت دیگر، این تجاوز به حق دیگران بود که من بخواهم دیگری را روشن سازم . درهمه انسانها ، تخم حقیقت های گوناگون بود . آنها دنبالهِ دایه یا مامای این حقیقت های گوناگون ازخود میگشتند ، نه دنبال روشنفکرانی که آنها را با حقیقتشان روشن میکنند و مانع پیدایش حقیقت ازخودشان میشوند .
روزششم ماه فروردین که روز زنخدا خرداد میباشد و« نوروزبزرگ» خوانده میشود ، روزجشن ِ« پیکریابی ایده آل سعادت درگیتی=سکولار» درفرهنگ ایرانست. سعادت وخوشی، استوار1- برپیدایش خردِ آفریننده و قانونگذارازانسانهاست( هوشنگ=بهمن). 2- سعادت، استواربرکوشش همه انسانها(جم) برای بی بیم وبی رزم کردن جهانست،3- استواربرکوشش همگانی برای تاءسیس داد( عدالت وقانون ونظم) برپایه خردانسانی درجهانست، و4- استواربرکوشش انسانها، برای زایش سیمرغ (ارتا=خدا) ازخودشانست.
روزششم ماه فروردین، روز زنخدا « خرداد» است که پیکریابی «آرمان ِسعادت وخوشزیستی درگیتی وامید» میباشد، و« نوروز بزرگ» خوانده میشود. دراین روز، بهمن ( هوشنگ= خردبنیاد ونوآوروشادوقانونگذارانسانی)پدیدارشد. این روز روزیست که جم، نخستین انسان ایرانی،جهان را بی بیم وبی رزم کرد. روزیست که فریدون، اندیشه داد را درسراسرجهان،واقعیت بخشید، ، وروزیست که سام نریمان که خدای ایران، سیمرغ ،خدای مهر را شناخت، ازسردرجهان به خدائی خواهدنشست، وزرتشتیها، این روز را زادروز زرتشت ساخته اند که هیچکس نمیداند درکجا وکی زاده شده است