دموکراسی ولیبرالیسم وسوسیالیسم وحقوق بشروسکولاریسم، پیایند تفکرانی زنده وتکاندهنده درجامعه هستند که در«محدوده عقل وآگاهی» مردم نمانده اند، بلکه ریشه در «روان» وبالاخره در «ضمیر» مردم کرده اند. باخواندن دوسه تا کتاب خارجی درباره دموکراسی ولیبرالیسم وسوسیالیسم وحقوق بشر، چنین «اعجازی» درایران روی نمیدهد
دسته: چاشنی های اندیشه
انقلاب آنست که خردِانسان، برترین مرجع حکومت واقتصادوقانون درگیتی گردد. کی به فکرچنین انقلابی خواهیم افتاد
بزرگترین اشتباه روشنفکران ایران، آنست که «رنسانس فرهنگ ایران» را «ارتجاع» میدانندوبنام «ارتجاع» باآن میجنگند
فرهنگ ایران، نه ناسیونالیستی ونه قومی ونه امّتی ونه نژادیست، بلکه فرهنگِ مردمی وجهانیست
بیا تا جهان را به بد نسپریم
ملت ایران، هنگامی«ملت سیاسی» میشودکه باخردکاربندخودش، دوست ودشمنش رامعین کند
دوست ملت، کسیست که زندگی ملت رادرگیتی، تازه (سبز) وروشن میکند. دشمن ملت، کسیست که زندگی مردمان رادرگیتی، میخشکاندودوزخ میسازد
دوست ملت، کسیست که زندگی ملت رادرگیتی، تازه (سبز) وروشن میکند. دشمن ملت، کسیست که زندگی مردمان رادرگیتی، میخشکاندودوزخ میسازد
دوران ِایجادحکومت،برپایه « وحدت مذهبی یا وحدت دینی یا وحدت ایدئولوژیکی یا وحدت قومی یا وحدت طبقاتی ِجامعه » سپری شده است. با پیدایش آزادی، حکومت رامیتوان فقط برپایه « وحدت سیاسی » آفرید. دروحدت سیاسی،حکومت نسبت به مذاهب وادیان وایدئولوژیها واحزاب و طبقات،بیطرفست
دموکراسی، روش ِهمآهنگشوی مذاهب وادیان و احزاب واقوام وزبانها گوناگون باهم، دریک جامعه است. دموکراسی، پیدایش همآهنگی باروش تفاهم، میان کثرت مختلفست،نه ایجاد وحدتهای مجزا ازهم. دموکراسی، وحدت جامعه رافقط درهمآهنگی گوناگونی ها باهم، ازراه تفاهم، میخواهد
خدای زمان، که « رام » باشد « اصل زندگی وشادی درنهادِهرانسانی » هست، ونیازبه امام زمان نداردکه همیشه غایب میماند، تاحقانیت حکومت رابرای ابد، به « آخوند » بدهد
( http://www.jamali.info/chashniha )
شریعت اسلام، متضاد با فرهنگ ایرانست. شناخت فرهنگ ایران، ازدیدگاه اسلامی، نفی فرهنگ ایرانست
حقیقت، درهیچ راهی نمیگنجد. وقتی بخواهیدحقیقت رادر « راهی » بیابید، گمراه شده اید
درغرب،بااولوّیت یافتن ارزشهای اقتصادی دراجتماع، که درراستای تضمین زندگی مردم درگیتی است، ارزشهای دینی ( رستگاری درآخرت) ازاولویت افتاد. جدائی حکومت ازدین،پیایند این تحول درروان وضمیرمردمست
درقرآن، الله، قدرتمنداست، چون اندازه ( قدر ) برای انسان میگذارد ( درامرونهی )، ودردموکراسی، انسان، اندازهِ حکومتست
یکی از « سـبز »، بازگشتِ حسین رادرانتقام گیری ابدی ازیـزیدیان ( دشمنان سیاسی ) میخواهد، ودیگری از « سـبز » ، افشاندن تخم سیمرغ رادرهرانسانی میخواهد، تا « درختِ همیشه سبز ِمهر ِبه زندگی » بشود
این مهم نیست که حرفهای خوب بزنند، این مهمست که آیا میتوان به آنهائی که حرف خوب میزنند، اعتمادکرد یانه. واعتماد، نیازبه آزمودن درزمان دارد