از آنجا که ما در زمانی هستیم که بسیار فراوان نوشته میشود، عادت به سطحی خوانی وبدخوانی داریم. ما دیگر، حوصله و نیرو برای عمیق ودقیق خواندن اینهمه متون را نداریم. با چنین عادتی، خواه ناخواه نسبت به نوشته های کهن که بسیارکم وناچیزند، ارزش چندانی قائل نیستیم. ولی همین متون بسیار کم و محدودهستند که ازما، عمق ودقت بسیار زیادمی طلبند، ومازآن سربازمی زنیم. و درست در خواندن این متون هست که به «عمیق ودقیق وبنیادی اندیشیدن»، که سرمایه تفکر فلسفیست، بازمیگردیم. در این متونست که باید پروازسریع برفرازگستره پهناوررا کنارگذاشت، و به کندوکاودرنقاطی کم و تاریک پرداخت. تفکرفلسفی، نیازبه خواندن زیاد ندارد، بلکه نیازبه ژرفـروی در اندیشه های مایه ای، و گستاخی برای دیدن آنچه همه نادیده میگیرند، دارد.
دسته‌ها