با سیامک در شاهنامه که چهره سیمرغست (سیاک مک = سه نی = سئنا = سین مرغ) ورطه ژرف میان فرهنگ ایران و شریعت اسلام، پدیدار میشود. اهریمن، چنگ و اژگونه میزند، یعنی دو روی جدا و ضد از هم دارد. این را حکمت مینامند. در حکمت، خیر، حق دارد، شرّرا برای غالب ساختن خود، بکارببرد. ولی هر حقیقتی با کار بردن مکر، تبدیل به دروغ میشود. این خدعه را، حکمت یا دروغ مقدس مینامند. اهریمن برای غالب شدن، روی مهر، نشان میدهد ولی در درون، کین میورزد، و درپی نابود ساختنست. سیامک، اصل را راستی (حقیقت) میداند، از این رو برهنه است. راستی، ترجیح میدهد در راستی شکست بخورد تا با خدعه، غلبه کند. سیمرغ، از شکست نمترسد، چون همیشه از نو، از خاکسترش برمیخیزد
برچسب: چاشنی ها
این حق حیاتی ملت ایرانست که در یک رفراندم به عنوان «مرجع نهائی»، درباره بهره برداری از انرژی اتمی تصمیم بگیرد. رفراندم ملت ایران، برای داشتن یا نداشتن نیروگاه اتمی، حق حیاتی ملت ایرانست
همه چیزها را به یک علت (مانندارسطو) و به یک اراده (مانند اسلام و سایرادیان نوری) کاستن، برضد فرهنگ ایرانست. با معلول و مخلوق شدن، همه چیزها، «وسیله» و «بی ارج» ساخته میشوند، و این دلیل ِفقر اندیشه است. در فرهنگ ایران، در هر چیزی، اصل ِآفریننده هست، و همه چیزها ارجمند هستند، و هیچکس حق ندارد دیگری را وسیله و عبد خود سازد
ایرانیان، آن هنگام جهانی شاد و آباد برای زیستن داشتند، که با اندیشه هائی که شیره جانشان بود، خیمه فرهنگ خود را بافتند، ولی از آن روزیکه با تار و پودِ اندیشه های جهانشمولی که از این و آن وام میگیرند و به هم می بافند، در دوز خند، چون جانشان با جهانشان، به هم سرشته نیست
درفرهنگ ایران، جان هر انسانی، تخمه ای از خوشه خداست. تخمه، برابر با آتش (سرچشمه نیرو) است، و این آتش، از روزنه های حواس هر انسانی، زبانه میکشد و تبدیل به روشنائی یا بینش میشود و خرد، مجموعه این بینشهای حواسست. ازاین رو بینش هر انسانی، چون اصل خدائی دارد، مرجع نهائیست
سکولاریسم، با مذاکره و دیالوگ با قدرتمندان یا روشنفکران دینی، بدست نمیآید، بلکه با گسترش اندیشه های زنده فرهنگ ایرانست، که خدا، چیزی جز خوشه مردمان و طبیعت نیست، و بدینسان خدا، گوهر خاکی میشود
چهارشنبه سوری، جشن پیدایش جهان نوین، برپایه «فرهنگ مهر و شادی و آزادی و نو آفرینی ایران» است. این جشن، چون برضد آموزه زرتشت بوده، محتویاتش را تاریک و فراموش ساخته اند. برای پیروز شدن این غایت، باید معنای اصلی این جشن را از نو، شناخت و به یاد همه آورد
حقوق بشر، هرچند که جهانشمول هستند، ولی تا نتوانند ریشه در فرهنگ مردمی یک جامعه بکنند، یا امکان رویش از خودِ آن فرهنگ نداشته باشند، شعارهای تو خالی میمانند که هیچگاه اجرا نمیشوند. از فرهنگ ایرانست که سراندیشهِ این حقوق بشر، روئیده است، ولی در شوره زار اسلامست که حقوق بشر، میخـُشکـد
فرهنگ ایران، فرهنگِ «جهانشمول» هست، چون خدایش، خوشه ایست که تخمش در هر انسانی (چه ترک و کرد و بلوچ و عرب و یهودی و ژاپنی و هندی و مصری وآ مریکائی و آفریقائی … ) هست. به عبارت دیگر، همه آنها باهم در ارجمندی برابرند، و خود آنها، در همپرسی (دیالوگ) بنیاد گذار قانون و حکومت و ارزشها و اجتماع هستند
بسیاری هنوز از این خواب، بیدار نشده اند که این یک «انقلاب» نبود، بلکه «قادسیه دوم» بود. آنها می پندارند که مسئله، برانداختن یک حکومت استبدادی، و بنیاد گذاری یک حکومت دموکراسی است. ولی، جنگ ما، با «براندازنده فرهنگ و ملت ایران» است، نه با یک حکومت مستبد
ما عمامه های سبز استبداد را فرومیافکنیم
تا نهالهای سبزسروِ آزادی بتوانند در ما سربرافرازند
در ایران، حکومت و دولت هر دو، آلتِ دست «دین و مذهب و آخوند و الله» است. از این رو، اخلاقی که «وسیلهِ» الله و حکومت و دولت و قدرت شد، دیگر، ضد اخلاق میشود. ا رزشهای مردمی اخلاقی، برضد همه گونه قدرتهاست. اینست که سیاوش، در فرهنگ ایران، ارزشهای اخلاقی مردمی را، در برابر قدرت (چه قدرت دوست پدرش، چه قدرت دشمن که افرسیاب باشد)، بنیاد میگذارد. اخلاق، را، تابع قدت نمیسازد. از این رو فرهنگ والای ایران برضد اخلاقیست که تابع هرگونه قدرتی باشد. اینگونه اخلاقهارا، «حکمت» مینامند . حکمت، «شرّیا دروغ» را وسیلهِ رسیدن به «خیر یا حقیقت» میسازد. الله، حکیم است. و حکومت و احکام الله، همه برپایه چنین حکمتی بنا شده اند. برای غالب ساختن اسلام، یا آنچه انسان حقیقت بداند، حق دارد هر نوع خدعه و تزویر و فساد و دنائتی که میخواهد بکند.
ما «قانون اساسی» نداریم. قانونی اساسیست که ملت، برپایه خردِ خودش، تاءسیس کند. آنچه را قانون اساسی اسلامی ایران میدانند، نابود سازندهِ حاکمیت ملت ایرانست
همه اسلامهای راستین رحمانی، تاءویلهائی یکسویه وزورکی از قرآن هستند، که فقط شیر درّنده اسلام را مدتی کوتاه میخوابانند، ولی فقط با دست کشیدن مختصری به سر این اسـد الله، این شیر، بازبیدار و درّنده میشود
ملت ایران میخواهد جهانی دیگر بیافریند که در آن خردِ انسانها، مرجع نهائی باشند، ولی آنها میگویند با «مطالبات حداقلی»، این خانه خراب را اندکی تعمیر کنید
خانه از پای بست ویرانست خواجه در بندنقش ایوانست