امام زمان، همیشه غلام ِحلقه بگوش و اسیر و ذلیل آخوندها بوده است. ملت ایران، باید قیام برای نجات امام زمان از اسارت و مذلت او ازدست آخوندها بکند و در آن روزست که آزادی خود را بدست خواهد آورد، و در خواهد یافت که امام زمان، همان خود اوست که در چاه تاریک، زندانی شده است و همیشه بایدد رزندان تاریک، غایب باشد، ولی امید بیرون آمدن از زندان را داشته باشد تا نمیرد
برچسب: چاشنی ها
مردم در ایران، به کسی که چیزهارا ویران میکند و نابود میسازد، میگویند: کـُن فیکُون کرد. در حالیکه، الله در قرآن، برای خلق جهان، امر میکند که «کُن» و «فیکون» میشود. همه چیز از اراده او «هست» میشود. این بیان قدرت اوست و فرهنگ ایران برضد قدرتست، چون در فرهنگ ایران، انسان، هست، وقتی از فطرت خودش بخواهد، طبعابر ضد قدرتیست که از اراده او، هست بشود
برترین هنر ایرانی، جنگ با خدا و شکست دادن خدا و تبعید خدا بوده است. موبدان ساسانی، برای فراموش ساختن این هنر، داستان ضحاک را که جنگ ایرانیان با خدایی قربانی خونی مانندِ الله بوده است، جنگ با یک شاه ستمگر ساخته اند، تا ایرانیان باز به فکر جنگ با اهورامزدای زرتشت نیفتند. ایرانی میدانست که برای رسیدن به آزادی، راهی جز جنگ با خدای قربانی خواه که نماد خونخوارگیست، نیست و از ایستادن در برابر چنین خدائی نمیترسید
جان، و خرد که از جان، پیدایش مییابد، در فرهنگ ایران، «گیرنده» نیست، هیچگاه وام نمیگیرد، معیار و مُدل و صورت، از دیگری نمیگیرد، بلکه «می پذیرد». پذیرفتن، «باهم رفتن»، یا به سخنی دیگر، همروشی و انبازی و باهم آفریدنست. او در همپرسی، که جستجوی باهمدیگر است، با دیگران، باهم میآفریند
فرهنگ، شیوهِ جوشان شدن یا فوران ِخدا، از فطرت انسانست
ارشاد، روش ِمتصلب ساختن انسان در تبعیتِ
از امر الله با تهدید و غضب و عذابست
ایرانیان، به واژه «رشد»، معنای نمو کردن میدهند، که در عربی و در قرآن ندارد
فرهنگ، نام کاریز (قنات) است. فرهنگ، آبیست که در راههای دراز، در تاریکی ِمنش یک جامعه میجوشد و آنگاه از تاریکی، پدیدار میشود و میرویاند. سیمرغ یا خدا در فرهنگ ایران، دریائیست که به هر تخمی (انسانی) کاریزی کشیده است، و هر انسانی را مستقیما با خودش آبیاری میکند، تا ببالد و سربرافرازد و شعله بکشد. برعکس، الله در اسلام، شریعت را وضع میکند، و آب در کاریزی نیست که مستقیما در وجود هر انسانی بجوشد. در این صورت، نیازی به محمد و خلیفه و امام و ولایت فقیه نداشت. اسلام، فرهنگ نیست
سوسیالیست ما، شِبهِ سوسیالیست هست. کمونیست ما، شبه کمونیست هست. لیبرال ما، شبهِ لیبرال هست. مشروطه ما، شبهِ مشروطه هست. دموکرات ما، شبهِ دموکراتست. سکولاریسم ما، شبهِ سکولاریسم هست. جامعه مدنی ما، شبهِ جامعه مدنیست. حقوق بشر ما، شبهِ حقوق بشراست. اسلام ما، شبه اسلامست. مسئله بنیادی ما، نجات یافتن از این «شبه بودن» است. و هیچ شبیهی، هیچگاه، اصل نمیشود، با آنکه کاسه داغ تر از آش است
اگر میخواهید مالک حقیقت باشید، یکراست به سراغ دین و ایدئولوژِی بروید، چون نخستین گام در اندیشیدن فلسفی آنست که انسان، نمیتواند مالک حقیقت باشد، و حقیقت را همیشه در روند تجربه در می یابد
هر آموزه ای آنگاه حقیقتست که مهر به زندگی در گیتی را بیافزاید،
و هر آموزه ای برضد حقیقتست، که زندگی در گیتی را قربانی آخرت کند
امام زمان، روزی خواهدآمد که همه مُلاها مرده باشند. یعنی روزیکه هیچکس در جامعـه سـراغ مُلارا نگیرد
شیر و خورشید و شمشیر، که اینهمانی با «اتش سوزان، یعنی خشم و غضب و قهر و خشونت» داشت و نمادِ میتراس، خدای قربانی خونی و قرارداد « = میثاق و عهد» هست، و مردم ایران، او را ضحاک نامیده اند، در تضاد با درفش کاویانست که نماد قداست جانست. درست حکومت اسلامی، نام خود «الله»را به شکل «یک دسته تیغهای برنده» درآورد که نماد همان خشم و غضب و قهر و خشونتست، و جانشین شیر و خورشید و شمشیر ضحاک ساخت. الله فرزند ضحاک، جانشین ضحاک شد
قرآن، ریشه مردمی و مِهر و خـرد را در موءمنانش سوزانده، و حریق سهمناک جهانسوزی در تاریخ بپا کرده است، و سوزاندن یک قرآن، نه تنها از این حریق جهانسوز نمیکاهد بلکه بر آن نیز میافزاید. اکنون هنگام آنست که با مردمی و مهر و خردِ جوشیده از جان ِانسانی، این حریق جهانسوز را بنشانیم.
زرتشت، آتش را از اصالت انداخت، و بزرگترین گزند را به فرهنگ ایران زد. چون در فرهنگ ایران، تخم و تخمدان، که سرچشمه زندگی میباشند، آتشـند. این آتش، سرچشمه روشنی و گرمی (مهر) و راستی است. برای زرتشت، آتش، یعنی انسان و هر جانی، از خودش، روشن و گرم نمیشود، بلکه این اهورامزداست، که به تخم = آتش (جان انسان)، روشنی، وام میدهد. این یعنی، انسان و گیتی، اصالت ندارند. و روشنی و راستی را که حقیقت باشد، اهورامزدا، خلق میکند، و از انسانها، پیدایش نمی یابد.
در فرهنگِ ایران، جان، هم تخم و هم اخگر شمرده میشود، و «تخم آتش = آتش جان» نامیده میشود، و جان هر انسانی، تخم آتش ِ «ارتای خوشه» یعنی سیمرغ شمرده میشود. آتش جان، خود را در خرد و حواس ِهر انسانی بر میافروزد. از این رو، جان بر هر ایمانی، اولویت دارد، و انسان، پیوندِ مستقیم با خدا دارد، و نیاز به هیچ پیامبری ندارد
ولایت فقیه، هیچگاه از ملت نمیدزدد
بلکه ملت را غارت میکند تا غنیمت بحساب آید