رابطه نه چندان خوب جمهوری اسلامی با جمهوری آذربایجان به شدت رو به تیرگی است، باکو مثلث تهران، مسکو و ایروان را تهدید جدی و امنیتی خود می داند و بر جمهوری اسلامی هم از نزدیکی واشنگتن، تل اویو، باکو در هراس است و آن را برای امنیت خود خطرناک تشخیص می دهد …
سرمایه داری بوروکراتیک در پی حذف حریفان داخلی و تثبیت خود به دنبال شرکای خارجی و نهادهای مالی جهانی می رود. زیرا فعالیت آن گونه از سرمایه داری با فرهنگ اقتصادی این نهادها هیچگونه مغایرتی ندارد. به اقتصاد بازار آزاد و لیبرالیسم باور دارد. شاید هم با حفظ منافع به تغییر و دگرگونی ساختار رژیم تن می دهد و موانع را از سر راه بر می دارد و خشن ترین نوع لیبرالیسم را در کشور به اجرا در می آورد …
ترکیه با بیش از ۷۵ میلیون جمعیت، قدم های بلندی در راستای نهادینه کردن دمکراسی برداشته و الگویی برای کشور های اسلامی از سوی آمریکا و اروپا مطرح شده است. هنوز فاصله زیادی تا رسیدن به دمکراسی دلخواه و با استاندارد های جهانی دارد. با چالش بزرگ در منطقه کردستان و حزب پ ک ک روبرو است …
گسترش تحریم ها و تهدید نظامی می تواند رژیم را به کرنش، تمکین و عقب نشینی از سیاست های گذشته مجبور سازد ولی همزمان می تواند اوضاع اقتصادی، شرایط زندگی را برای مردمی که از نعمت ها و رانت های دولتی محروم هستند مشکل سازد. همزمان رژیم را که به جنون قدرت گرفتار است به میلیتاریسم و سرمایه گذاری در نیرو های نظامی _ امنیتی برای پیشگیری از خیزش همگانی تشویق نماید …
سال های سخت و دشواری از منظر اقتصادی و اجتماعی در پیش رو است. نسل کنونی با آگاهی از حوادث جهان و کشور های پیرامونی حاضر به پذیرش اوضاع کنونی و نظام ولایی نیست. حوادث سال های گذشته بویژه چند هفته اخیر نشان داد که جوانان. زنان و زحمتکشان با همه فشار ها. زورگویی و سرکوب و تهدید عقب نشینی نخواهند کرد …