مقاله ی « پردۀ اصلاحت فرو می افتد » موجب گلایه و انتقاد برخی از خوانندگان شد که گویا تصور کرده بودند من با هر گونه تغییرات تدریجی و یا اصولاًً با هر نوع اصلاحاتی مخالفم . البته این امر تازه ای نیست در سال 57 نیز شاهد همین نوع واکنش ها بودیم .
هرساله رژیم اسلامی در گرامیداشت سالگرد آغاز جنگ ایران و عراق ،از آن جنگ بعنوان دفاع مقدس یاد می کند اما هرگز از چهره و اندیشه خبیس تجاوز طلبی خود سخن نمی گوید! بالاخره پس از سالها رهبران نظامی رژیم اسلامی اقرار می کنند که در مخیله خود قصد تسخیر بغداد را داشته اند!ابتدانقشه تصرف عراق را کشیده بودند و سپس می خواستند بسوی بیت المقدس حرکت نمایند!
به عقیده کارشناسان، مشکل دولت با بازار به سادگی حل نخواهد شد. عوامل زیادی بازاریان را تحت فشار گذاشته که یکی از آن‌ها تحریم‌هاست و دیگری تلاش دولت برای جبران کسری بودجه به خرج مردم و بازار.
۱۳۸۹.۰۴.۲۵
Keyhan London
سرانجام پس از سی سال بی‌برنامگی، فساد و ندانمکاری اقتصادی، و از آن مهمتر پنج سال حکومت ویرانگر احمدی‌نژاد، اقتصاد ایران در آستانه انفجار است. مسائل اقتصادی زمانی که آغاز می‌شود برخلاف مسائل سیاسی با زور و سرکوبی نمی‌توان بر آن چیره شد.
چوزین بگذری، مردم آمد پدید
شد این بندها را سراسرکلید
……………………………..
انسان ( مردم) کلیدگشودن همه مسائلست
ما اتاق فکر هستیم!
دی‌ماه سال گذشته بود که بیانیه‌ای با عنوان «بیانیه پنج روشنفکر دینی در حمایت از بیانیه موسوی» صادر شد. این بیانیه در واقع واکنشی بود به بیانیه شماره هفدهم میرحسین موسوی که از جمله پرحرف وحدیث‌ترین بیانیه‌های موسوی بود.
سوسیالیسم برخلاف کاپیتالیسم یک نظام اقتصادی نیست بلکه یک ایدئولوژی سیاسی- اقتصادی است برپایه مالکیت اشتراکی و مدیریت همیارانه ابزار تولید و بهره برداری از منابع. همه شاخه های دیگر پیش- سوسیالیسم مانند مارکسیسم، کمونیسم، مائوئیسم، تروتسکیسم و غیره روشهای متفاوت برای رسیدن به سوسیالیسم است. نفی مالکیت خصوصی، نفی نهاد خانواده، برابری همه مردم بی توجه به استعدادهای ذاتی یا اکتسابی و نفی مذهب.
در شرایطی که قدرت، دین است و دین، قدرت، تدبیر چیست؟ از کدام یک باید رهایی جست؟ از قدرت و یا از دین؟ آیا چنین چیزی امکان پذیر است؟ یعنی که آیا میتوان آنچه از هم جداناشدنی است تجزیه نموده، یکی را سرنگون و دیگری را در زربفت پیچیده با سلام و صلوات از اریکه قدرت روانه ی جایگاه سنتی اش، مسجد و حوزه های علمیه ساخت؟ …
طي مدتي كه از تاريخ برگزاري انتخابات قلابي نظام فاسد وبي منطق رياست جمهوري اسلامي ميگذرد، وساعاتي پس ازآن شخص آقاي خامنه اي بعنوان عاليترين مقام كشوروبعنوان سردسته وآمر كودتاگران وآدمكشان اسلامي حتي بدون درنظرگرفتن موازين ومقررات جاريه مملكت وقانون اساسي خودشان با شتاب وبدون اينكه اجازه بدهد شوراي نگهبان قلابي وانتصابي خودش نتيجه انتخابات، صحت يا عدم صحت آنرا اعلام نمايد، باگردآوري مشتي از جيره خواران ريزودرشت رژيم مهرتائيد برانتخابات گذاشت ودلقكي چون محمود احمدي نژاد رادرسايه سرنيزه ونيروهاي سركوبگر، منتخب مردم اعلام نمود، بدنبال اين اقدام خامنه اي موج عظيمي ازاعتراضات گسترده مردمي دراعتراض به اين قانون شكني آشكار وانتصاب غيرقانوني كه هيچ واژه اي بجزكودتا نميتوان برآن نهاد كشوررا فراگرفت كه ازهمان روز اول به جنبش سبز معروف گرديد.
پس از بدست گرفتن استانداری‌ها, فدراسیون‌ها و تیم‌ها، صندلی‌های مجلس، وزارت‌خانه‌ها و شرکت‌ها اکنون نوبت به بازار رسیده است تا سپاه پاسداران آن را نیز از خود کند. سیامک فرید در نوشته زیر به پیشینه و دلایل خیز سپاه پاسداران برای تصاحب بازار می‌پردازد.
ولی گویی “هویت طلبان آذربایجانی” در اثر سردرگمی، قادر به درک جنبش سبز نیستند. این سردرگمی ریشه در انکار هویت ایرانی دارد. آنان با هر آنچه که رنگ و بوی ایرانی داشته باشد، بیگانه شده اند. اما به نظر می رسد که تاثیر “هویت طلبان” بر روی قشر خاصی از جامعه، است نه بیشتر. روزی که جنبش سبز به یک خیزش عمومی بینجامد، اکثریت قریب به اتفاق جامعه آذربایجانی، همان گونه که در تمامی جنبش ها پیشتاز بودند، با این جنبش همراه خواهند بود …
پرده ی اصلاحات در حال فرو افتادن است و بازیگران هوادار استبداد اسلامی از صحنه خارج می شوند. نوبت اسلامگرایان گذشته است. ایران باید به آزادی و دموکراسی دست یابد حال باید دید چه کسانی برای تحقق این آرمان های مردمی و برپایی جمهوری ایرانی به صحنه ی سیاسی خواهند آمد.
بازاريان بايد ازاين بابت اطمينان بلا شبهه بيابند كه اگردرشرايط كنوني سازشي حاصل شود، اين سازش يا عقب نشيني رژيم كلاش جمهوري اسلامي حقه اي بيش نخواهد بود ونبايد آنرا ابداجدي تلقي نمايند. بلكه بايد به اين مهم بيانديشند كه دولت احمدي نژاد بعنوان كارگزارولايت مطلقه باهمراهي همه جانبه سرداران دزد و جنايتكارسپاه وسربازان گمنام امام زمان ولباس شخصي هاي اوباش كه مثل اختاپوسي ده هزارپا برتمامي عرصه هاي سياسي واقتصادي كشورچنگ انداخته اند، از همين حالامترصدند..
مگر می توان معلم بود و راه دریا را به ماهیان کوچولوی این سرزمین نشان نداد؟ حالا چه فرقی می کند از ارس باشد یا کارون، سیروان باشد یا رود سرباز، چه فرقی می کند وقتی مقصد دریاست و یکی شدن، وقتی راهنما آفتاب است. بگذار پاداشمان هم زندان باشد. (زنده یاد فرزاد کمانگر، اردیبهشت ۱۳۸۹)
اینبار ما دیگر به دنبال سیمرغ نیستیم چه سیمرغی؟ اینبار ملت ایران باید خود 30 مرغ باشد، همان 30 مرغی که عطار نیشابوری در فرهنگ اصیل ایرانی از آن سخن میگوید. بلی ما رهبریم و ناخدای کشتی ما 30 مرغی میباشد که این 30 مرغ، چپ است و راست, مسلمان, یهودی, مسیحی, زرتشتی و بهائی هست, زن است و مرد, جوان و پیر است و سرمایه دار, کارگر و برزگر است, کرد و ترک و لر و خراسانی و بلوچ ورشتی و تهرانی وشیرازی و اصفهانی و قمی و آبادانی و اهوازی وغیره….