ترانه شاهین نجفی با نام آی نقی نه تنها غوغا بپا کرد، بلکه بطور ناخواسته سبب شد تا گفتمان تازه‌ای در رابطه با حق آزادی بیان گشوده شود. من درجای دیگر به این ماجرا، به جنبه‌های مختلف آن و به گفتگوهایی که پیرامون آن بپا شد، خواهم پرداخت.
مشکل در تمرکز قدرت در دست غيرکُرد و غيرآذری نيست، مشکل در تمرکز قدرت در دست حکومت است، هر حکومتی. راهکار در جدا شدن کُرد و آذری از مجموعه‌ی ايران نيست، در اين است که قدرت اجتماعی در جای‌جای ايران شکل گيرد. نياز به اين است که شهروند ايرانی، آذری و خراسانی و خوزستانی و بلوچ و کُرد و غيره در سرنوشت اجتماعی خويش و نه در جست‌وجوی تعيين تکليف قومی خويش فعال شوند
بخش نخست *
١
با خواندن بیانیه جدید جناب دکتر سروش که از خشم فوق العادهء ایشان نسبت به کسانی که آنان را «کافران» نامیده بود حکایت داشت ، نکات چندی به نظرم رسید که در اینجا به عرض ایشان و خوانندگان گرامی می رسانم:
پیش از آن بگویم من تخصصی در ادیان ندارم و شناخت من از اسلام و مسائل جانبی آن محدود و متکی ست بر همان نوع آموزه ها که هر ایرانی از آن برخوردار خواهد بود ، صد البته اگر برخاسته از محیطی سنتی یا نیمه سنتی بوده و اهل دیدن و شنیدن و خواندن باشد و به نسلی متعلق باشد که سه دههء سیاه تسلط حکومت دینی بر کشور خود را زیسته و به آنچه بر ما رفت اندکی اندیشیده است.
دروغ چه برضد فرشته به کار رود ، چه بر ضد شیطان دروغ است.این سنت تهمت زنی رذیلانه قتل به دولت که آل احمد بنا نهاد تا سال 57 ادامه پیدا کرد و شهید های قلابی فراوانی ساخت. یکی از شهیدان قلابی خودش بود ، شایع کردند که آل احمد را سکتاندند درحالیکه تا خرخره عرق می خورد و سیگار می کشید. بعد گفتند پسر خمینی را در عراق شهید کردند و خمینی پدر شهیدان شد.
در مورد رابطۀ علم تاریخ و دوران معاصر، همیشه نظر عمومی بر این بوده که: تاریخ را میخوانیم تا بهتر بتوانیم دوران معاصرمان را دریابیم. تاریخ سرشار از آموزش است و میتوان از آن فراوان آموخت.
سه‌شنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۱ – 5 ژوئن 2012
hbzadeh@btinternet.com
ترانه «آی نقی» شاهین نجفی هیاهوی زیادی آفریده و واکنش‌‌های گوناگونی را به دنبال آورده است. از یک‌‌سو روحانیان قدرت یافته در جمهوری اسلامی حکم قتل صادر کرده‌‌اند و برخی از عناصر و نهادهای وابسته به حکومت به تلاش برای تدارک قتل پرداخته‌‌اند، و از سوی دیگر خیل عظیمی از ایرانیان صدمه دیده از فرهنگ مذهبی حاکم و رها شده از آن به استقبال از ترانه آقای نجفی رفته‌‌اند و یا به دفاع از او برخاسته‌‌اند. در این میان، نواندیشان مذهبی که از یک سو درد دین و دینداران را دارند و از سوی دیگر داعیه مدرنیته و آزادی‌‌ها و حقوق بشر را، در مخمصه سختی گرفتار آمده‌‌اند. اینان نه می‌‌توانند «اهانت» به مقدسات را تحمل کنند و نه خشونتی را که رهبران دینی مبلغ و مروج آنند توجیه نمایند؛ و از این رو وظیفه خود می‌‌دانند که، به درجات مختلف، هم کار آقای نجفی را تقبیح و محکوم کنند و هم جواز آدم‌‌کشی رهبران دین را.
ما حتی نمیدانیم که اکبر کرمی در برشمردن اسلام به اسلام سیاسی و تاریخی، چه شقوق دیگری از اسلام را مدنظر داشته که قرار است به کار ساختن اسلام رحمانی بیاید. او هیچ فاکتی از دین و متون مذهبی و همچنین آرای «متین و صیقل خورده نواندیشان دینی»! نمیآورد تا امیدی را که بر باد رفته می نماید، دوباره به دست دهد …
«بهتر است ۲۰ سال صبر کنیم و با آخوند‌ها اتحاد نکنیم» دکتر محمد علی خنجی از رهبران جبهه ملی ایران، در شورش مذهبی ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲” و امروز: «بهتر است بیست سال صبر کنیم و با آنها ئیکه دیکتاتوری گذشته را محکوم نمی‌کنند، در یک صف قرار نگیریم».
به نام پاک تو ایران هماره میبالد
تو ای ستاره جاوید مشعل مائی
گزارش وبلاگ نویس زندانی محمدرضا پور شجره از برخوردهای وحشیانه و شکنجۀ وی با شوکر در حین انتقال از زندان به دادگاه ولی فقیه جهت انتشار در اختیار “فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران”قرار داده شده است. متن گزارش به قرار زیر می باشد:
روز پنجشنبه چهارم خرداد ماه آقای غلام سرابی قاضی شعبۀ 109 کیفری دادگستری کرج به پرونده من به موضوع اتهام توهین به مقدسات رسیدگی می کرد با احضار من به دادگستری باب گله گذاری ،اظهار دلخوری گشوده بود که چرا من در رسانه ها گفته ام که وی در جلسات دادگاه مرا تهدید کرده است …
به نام خداوند جان و خرد
پیام به مناسبت فرا رسیدن روز 29 اردیبهشت ماه
صدوسی سال قبل در چنین روزی، در بیست و نهمین روز از دومین ماه بهار سال 1261 نوزادی در ایران زمین چشم به جهان گشود که بعدها به برجسته ترین چهره سیاسی تاریخ معاصر ایران تبدیل شد. او محمد مصدق نامیده شد. مردی که به مصداق نامش نمونه صداقت و موید راستی و راستگویی در ابراز عشقش به میهن بود. بزرگ مردی که بعدها در نحوه عملکرد خود در عرصه پرتلاطم سیاست، و در یکی از پرآشوب ترین مقاطع تاریخی کشورمان، با نقش آفرینی هایی ویژه احترامی جاودانه نزد ایرانی و غیرایرانی از خود به جا گذاشت. میهن دوستان را غرق در غرور و دشمنان استقلال و آزادی ایران را حیرت زده و عصبانی کرد. این غافلگیری تاریخی حس انتقام را در آنهایی برانگیخت که خود را قیم ملت ایران.
اشخاص خودسانسوراز نفی شخصیت فرهنگی خود، به پذیرش هنجارها وزبان مبلغان دین رسمی نزدیک میشوند وباین ترتیب خواسته یا ناخواسته راه خرد ستیزی را هموار میکنند. اینان در رفتار خویش تاریخ جامعه ایران را تاریخی در خدمت دین میخواهند، وبناگزیر درآنجا که با اندیشه آزاد مقابله میکنند …
کسانی که منتظر وقوع انقلاب در ايران و براندازی جمهوری اسلامی هستند بعضا بدين نکته توجه ندارند که حکومت جمهوری اسلامی ۳۳ سال در حال براندازی تدريجی خود بوده است …
zaadgaah@gmail.com
طرح حل «آرتش شاهنشاهی ايران» در سپاه پاسداران
پس از اين که دانستيم نخستين عناصر تشکيل دهنده سپاه ابدآ «احساسات ميهنی» نداشته و، به تبع آن هم، اين نهاد هرگز با «تفکری ايران دوستانه» و برای «پدافند از منافع ملی ايران» پی ريزی نشد، اينک بجاست که بدانيم فاتحان رسمی ايران برای «آرتش» بجای مانده از نظام شاهنشاهی ايران چه نقشه هايی در سر داشتند. برای همان نيروی کلاسيک تربيت يافته با انديشه هايی «ميهن پرستانه» و کارآمدی که خود رهبر انقلاب اسلامی و مريدان وی هم به نيکی مي دانستند که در هيچ زمينه ای کوچکترين سنخيت و شباهتی به خود آنان، طرفداران و سپاهيان ايشان ندارد.
اخیرا یکی از مشهورترین برنامه های تلویزیون سوئد بنام ” ماموریت بررسی” مستندی را پخش کرد که نام آن “پشت پرده مساجد” است. در این برنامه با استفاده از دوربین مخفی چهره واقعی امامان مساجد و رهبران جریانات اسلامی در سوئد به نمایش گذاشته می شود …