زرتشت، آتش را از اصالت انداخت، و بزرگترین گزند را به فرهنگ ایران زد. چون در فرهنگ ایران، تخم و تخمدان، که سرچشمه زندگی میباشند، آتشـند. این آتش، سرچشمه روشنی و گرمی (مهر) و راستی است. برای زرتشت، آتش، یعنی انسان و هر جانی، از خودش، روشن و گرم نمیشود، بلکه این اهورامزداست، که به تخم = آتش (جان انسان)، روشنی، وام میدهد. این یعنی، انسان و گیتی، اصالت ندارند. و روشنی و راستی را که حقیقت باشد، اهورامزدا، خلق میکند، و از انسانها، پیدایش نمی یابد.
دسته‌ها