در فرهنگ ایران، خدا، «آتشدان یاکانون» شمرده میشود که حبه های آتش او، جان ِهر انسانیست. این حبه های ِآتش که در تن ِهرانسانی به فراز می یازد، سرچشمه روشنی (بینش) و تابش = گرمی = مهر، میشود. انسان، همگوهر خداست و از این رو آزاد و مستقلست و پیش ِهیچ قدرتی (الله) سجده نمیکند، چون برضد گوهر خدائیش هست
دسته‌ها