درفرهنگ ایران، خدا و جودی نیست که در ازل بوده است و جهان را خلق کرده است تابر آن حکومت کند، بلکه به ( xva-taay) معنای « چیزیست که از خودش، خودش را همیشه از نو پدیدار میکند و به آن تحول می یابد، خودش را همیشه از نو میزاید، و خدا، بغ است، یعنی « وجود پخش شده در گیتی هست»، یعنی، اصل ِهمیشه از خود آفریدن در سراسر گیتی هست
دسته‌ها