برخي كلمات هميشه محكوم هستند
سانسور یعنی اداره ارشاد. پادفرهنگ یعنی تصدیگری فرهنگی و کانالیزه کردن امور فرهنگی. ارشاد یعنی ایدئولوژی «هدایت» مبتنی بر حذف. کلمات، در نگاه ایدئولوژیک پادفرهنگ «هدایت»، مائده های زمینی خطرناکی هستند که ممکن است به ویروس نظریه «هدایت و ارشاد» که همان اعتقاد رسمی و حکومتی است، ضربه بزند و آدمی را به خودسالاری رهنمون سازد که خط بطلانی است بر دگربنیادی حاکم که در کسوت «ولی فقیه» بر روی کلمات «خطرناک» ضربدر می کشد. «کلمات» در کارزار نظریه «هدایت و ارشاد» و خواست آزادی و خودبنیادی به طلایه داران آزادی بدل می شوند و ازهمین روی است که باید اداره شوند. اداره کردن کلمات اِشغال و تسخیر اذهان است و «سراسربینی» ارشادی بیانگر تلاش ناموفق حکومت است بر این امر.
