جان، و خرد که از جان، پیدایش مییابد، در فرهنگ ایران، «گیرنده» نیست، هیچگاه وام نمیگیرد، معیار و مُدل و صورت، از دیگری نمیگیرد، بلکه «می پذیرد». پذیرفتن، «باهم رفتن»، یا به سخنی دیگر، همروشی و انبازی و باهم آفریدنست. او در همپرسی، که جستجوی باهمدیگر است، با دیگران، باهم میآفریند
دسته‌ها