کـُن فیکون، در قرآن که به معنای «باش و شُـد» هست، قدرت مطلق ِ الله را مینماید. الله با قدرت بی نهایتش، امر میکند که جهان، خلق شود و با این حـُکم، جهان، خلق میشود. ولی در فرهنگ ایران، جهان، پیدایشی است نه خـَلقـی. خدا، تحول به گیتی می یابد. خدا در مهر، گیتی میشود. این پیشینه فرهنگی، سبب شده است که ایرانیان، به «کـُن فیکون ِالله»، معنای ِمتضادش را داده اند. مردم ایران به کسیکه چیزهارا نابود و نیست و ویران میکند، میگویند کـُن فیکون کرد. چرا ایرانیان بدین اصطلاح، چنین معنائی داده اند؟ چون فرهنگ ایران برضد وجودیست که همه چیز را با قدرت، خلق میکند. تحول یابی خدای ایران به گیتی، بیان اوج مهر و رزی اوست.
دسته‌ها