دموکراسی، روش ِانباز شدن ِخردهای افراد انسانی باهم، برای آفریدن نوبه نو اجتماع و سیاست و اقتصاد وقانون است. روش ِساماندهی یا آرایش اجتماع وسیاست و اقتصا دو حقوق مردمان، جزو ماشین آلات صنعتی نیست که ترکیبات عناصر بی اختیار باهم باشد و بتوان وارد ساخت. آرایش و سامان افراد، که نظام ِاجتماعی و سیاسی و اقتصادی و حقوقی باشد، با خردِ آزاد انسانها کار دارد، که از جان ِ(زندگی) خودِ افرادِ اجتماع میجوشد. این خردِ جوشیده ِاز جانهاست که در همپرسی (دیالوگ)، باهمدیگر، خود را میآفرینند، و به خود، نظام میدهند. الله، دیگر، سیاست را خلق نمیکند، بلکه انسان، خودش، اجتماع خود را در سامان یابی، میآفریند. این ماشین آلات صنعتی، مانندِ هواپیما و کامپیوتر و چاپخانه و دوچرخه نیست که جزو صادرات واردات، از خارج به ایران، وارد ساخت. این خود آفرینی ِاجتماع، از نو است
اندیشه هائی از منوچهر جمالی — 105 – 107
***
***
احمدی‌نژاد در برابر آیت‌الله: جدال بر سر چیست؟
عباس میلانی / رادیو فردا
جمعه ۳ تیر ۱۳۹۰
عباس میلانی استاد تاریخ و مدیر مرکز مطالعات ایران در دانشگاه استنفورد ایالات متحده در مطلبی مفصل که در وب‌سایت «نشنال اینترست» منتشر شده به دور جدید جنگ قدرت در درون حاکمیت ایران پرداخته و ضمن برشمردن شدت و خشونت بی‌سابقه در جدال موجود، آن را نمادی دیگر از دوگانگی در سیستم حکومتی جمهوری اسلامی توصیف میکند که بر آن اساس مرز اختیارات نهادهای انتخابی و نهادهای غیرمنتخب، همواره به کانون رقابت‌های جناحی بدل میشوند.
ملی ـ مذهبی: تضاد عقیده و عمل
مسعود دیوانی فرد
به بهانه در گذشت مهندس سحابی و سال گرد در گذشت دکتر شریعتی(*)
نظریه‌ها و ایده‌های گوناگونی در سده بیست میلادی بر سرنوشت ایران و رسیدن آن به وضیعت کنونی تاثیر داشته‌اند که می‌توان در باره آنها به گفتگو پرداخت اما، بی‌شک یکی از پر سر و صدا‌ترین آنان که در درون خویش دارای تضادی عمیق است، گروه ملی ـ مذهبی و اید ئو لوژی نا‌همخوان ایشان در نیمه دوم سده بیستم میلادی است. در این نوشته کوشش شده است، ضمن نگاه کوتاهی بر تاریخچه جنبش ملی و تاریخچه و پای‌گیری مذهبی‌ها تضاد بین حرکت یا ائتلاف، ملی ـ مذهبی، پیش و پس از انقلاب‌اسلامی در ایران و عمل‌کرد آنها نشان داده شود.
خرد در فرهنگ ایران، گوهر «همپُرسی» دارد. همپرسی، که به معنای ِ«باهم پرسیدن = باهم جستجوکردن» است، آنست که، انسانها در اجتماع با خردشان، باهم، شادیهای زندگی را که حقیقتست، بجویند، و باهم بیابند. همپرسی، باهم جستن حقیقتست. همه باهم، سیمرغ را که خدا و حکومت هست، میجویند، و باهم نیز، «خدا و حکومت میشوند». واژه «همه پرسی»، که از اختراعات تازه است، اصطلاحی کاملا غلط است. چون رفراندم، به معنای ِ«مراجعه کردن به ملت، به عنوان مرجعیت اصلی و نهائی» است، و تنها نهادن سئوالی خشک و خالی نیست. تا ملت، به عنوان مرجع نهائی ِقانون و قدرت، پذیرفته نشده، رفراندم، پوچ و فاقدِ هرگونه اعتباریست
اندیشه هائی از منوچهر جمالی — 102 – 104
***
***
اندیشه هائی از منوچهر جمالی — 99 – 101
***
***
نامه سیامک مهر از زندان به فرزند:
من یک فرد نیستم ، یک اندیشه ام
میترا جان تنها امیدی که به کمک دارم از سوی ایرانیان همفکر ومخالفان جدی رژیم اسلامی است.حمایت آنها ورسانه ها ونهادهای حقوق بشری وفعالان حقوق بشر می تواند درسرنوشت من وفشار به رژیم موثر واقع شود نکته ای دیگر اینکه همانطور که گفتم عواطف واحساسات خودت رادر مورد من کنترل کن و با خردِ محض به موضوع من بیاندیش من هیچ امیدی به اینکه رژیم ددمنش اسلامی مرا زنده بگذارد ندارم. من الان در سلول انفرادی هستم.اینجا به سلول انفرادی برای فریب مردم میگویند “سوئیت” ! علاوه بر سلولهای انفرادی در هر سالن عمومی اندرزگاه ها یک اتاق کوچک با حمام وتوالت هم هست که به آن “فرعی” می کویند و هر یک شماره ای دارد.
در فرهنگ ایران، زیستن (زیوَستن) و زیبائی (زیوا) از یک ریشه، ساخته شده اند. زیبائی، اینهمانی با زندگی کردن دارد. و زیبائی (= کـَش)، نیروئیست که میکشد، جذب میکند. از اینرو، اصطلاح «خوبی» در فارسی، اینهمانی نیکی با زیبائیست. کار و گفتار و اندیشه ای، نیکست که جذب بکند. از این رو نیزهست که اخلاق و دین در فرهنگ ایران، استوار بر اصل زیبائی هست، و برضد اخلاق و شریعتیست که، استوار بر امر و نهیست، تا با ترس از عذاب دوزخ و با امید به رسیدن به بهشت نسیه، مردم را در خوف ورجا، نگاه دارد. رجائی که معنایش خوفست. فرهنگ ایران، غیر از دین زرتشتیست، که مفهوم دوزخ و بهشت را اختراع کرد، و اسلام، آنرا به ارث بـُرد
چشم انداز دگرگون شوندهء اصلاح طلبی
اسماعيل نوری علا
اين روزها تفاوت چشم انداز سياسی خارج کشور با داخل بشدت در حال عميق تر شدن است، بخصوص که هرچه از نفوذ و حضور اصلاح طلبان مذهبی در داخل کشور کاسته می شود حضور و تلاش روز افزون آنان در خارج کشور بيشتر به چشم می خورد؛ بطوری که هر چه به انتخابات مجلس در اسفند ماه سال جاری نزديک تر می شويم فضای سياسی داخل کشور را بيشتر در انحصار «اصول گرايان» يافته (با اين توجه که اين نام ها، اساساً، جز برای تمييز جناح های مختلف از هم دارای معنای ديگری نيستند) و «اصلاح طلبان» را ديگر همآوردی با آنان نمی بينيم.
مردم وشهدای سوریه ،هزینه سقوط دورژیم(آل الاسد وآل خمون)رامی پردازند
ابو محمد المحمراوی
جهان عرب و خصوصا مردم شجاع سوریه خط بطلان قرمزی بر ادعای خامنه ای و سران سبز که هرکدام بزعم خویش مدعی پیروی جهان عرب ازآنان است کشید ،اگر هیئت مصری بقول حسین علی زاده (دیپلمات پناهنده شده)پاسخ دندان شکنی درطهران به احمدی نژاد داد(که همینطور به خامنه ای) اکیدا مردم شجاع سوریه ،با ایستادگی همراه با هزینه خونین خود در راه رسیدن به آزادی و دمکراسی و با ماندن در مسجد و خیابان پاسخ دندان شکن تری به کسانی (سردمداران خودخوانده سبز)که مدعی معلمی جهان عرب در دمکراسی خواهی شده و می شوند داده، قیاس معاالفارق انان نیازی به بررسی وتحقیق ندارد وبقول معروف این گوی و این میدان.
بهايی ستيزی و اسلام گرايی در ايران
محمد توکلی طرقی
دوري گرفتن ناگهاني دولت و دربار از خواست علماء براي «يکسره کردن کار بهائي ها» پيوند تاريخي دولت و روحانيت را گسست. از دوران محمد شاه و ناصرالدين شاه قاجار نهادهاي سرکوب دولت در مبارزه با بابيان و بهائيان و پاسداري از اسلام و تشيع شکل گرفته بود. با ساماندهي مبارزه عليه بابيان و بهائيان دولت از حمايت و پشتيباني فعال علماء برخوردار شد. مجتهدان شيعه نيز که پس از پيروزي اصوليان براخباريان به مراجع قدرت ديني خودمختاري تبديل شده بودند، در روند مبارزه با بابيان و بهائيان هماهنگ و منسجم شدند.
سکولاریسم، خدا را، از شغل کیفر دادن، معزول میکند، تا دیگر، «قاضی ِجلاد» نباشد، و تا شغل جلادیش را، به خلیفه یا ولی امرش، و اگذار نکند، و او را از شغل پاداش دادن، معزول میکند، تا دیگر، جاکش حوریها و غلمانها، برای موءمنان نباشد. از این پس، هیچ کیفری و پاداشی، ماوراء الطبیعی و آخرالزمانی و قیامتی والهی نیست. کیفر و پاداش، ارزش انسانی و معیا را نسانی پیدا میکند، و رفتارانسان، دیگر، گناه نیست، بلکه خطا و اشتباه رفتار انسان با انسان، به زیان بهزیستی جامعه میشود. یک عمل، برای بهزیستی جامعه انسانیست که پاداش و کیفرمی بیند، نه برای آنکه عملی برضد دین و خدا و رسولش کرده است
روشنفکران دینی (۸)
اندیشه های تام گرا
(«امت و امامت»، نگاهی به اندیشه های دکتر شریعتی – ۱)
پرویز دستمالچی
اندیشه دکتر شریعتی در این زمینه، یعنی مخالفت و مبارزه‍ی او با انحصارگری حکومت توسط فقها و مجتهدان ولایت فقیهی و حق تفسیر آنان از«حقیقت ازلی و ابدی»، شاید برای حوزه‌های علمیه انقلابی باشد، ولی هیچ ربطی به نگرشی مدرن به جامعه، به منظور رسیدن به جامعه‌ای باز و ﺁزاد و دمکراتیک، ندارد …